Sobota, 10 kwietnia 2010, godzina 8.56
"" Ludzkie łzy to z jednej strony wyraz ogromu cierpienia,
lecz z drugiej także ulga.
Razem z łzami wypływa cierpienie,
by zrobić miejsce na nową,
kolejną falę bólu.
Inaczej ból przestałby się w nim mieścić. ""
— Dorota Terakowska
"Tam gdzie spadają anioły"
dejavuu 2010-04-10
WIELKA NARODOWA TRAGEDIA [*]
blume1 2010-04-10
Kochana tragedia bez wzgledu na zapatrywania....tyle istnien ludzkich zginelo w sekundzie
anamar 2010-04-10
[*][*][*]
suzume 2010-04-10
To nie ma znaczenia kogo lubię czy nie...
To przede wszystkim człowiek a potem polityk....kto stracił bliskiego człowieka wie....
ból zostaje w sercu do końca życia...czas nie leczy ran...można jedynie ten ból oswoić..niech nie kąsa....
Kto choć raz otarł się o śmierć....zrozumie...
embetka 2010-04-10
[*]
kerst 2010-04-10
[*]
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie
[*]
mortel 2010-04-10
[*] Wielka Narodowa Tragedia ...
roots 2010-04-10
TRAGEDIA [*]
spiocha 2010-04-10
[*]
maja10 2010-04-10
[*]
zosia37 2010-04-10
Czesc Pamieci Tych Wszystkich ,ktorzy tragicznie zgineli w Dzisiejszej Katastrofie ...w Smolensku...zadne slowa nie oddadza tego co Wszyscy dzisiaj czujemy ..[*][*][*]
eroma39 2010-04-11
[...]
"Słowa w świecie słów nie znaczą nic."
tylko żal ból i oczy pełne łez...
Jeśli nie maszyna , to kolejny raz zawiódł Człowiek....
[...]
Myślę, że wielu z nas nie zdaje sobie sprawy tak do końca...
z tego co tak naprawdę się stało...
i jak ważne, Wielkie Persony Nas osierociły...
Jako Naród zostaliśMy osieroceni...
Co teraz... co dalej...
[...]
MÓDLMY SIĘ!!
blaack 2010-04-11
....niech pozostaną w naszej pamięci...[*]
gorzala 2010-04-13
trza sobie radzić, nie można sie użalać. To co było już nie wróci.Wiadomo, że stała się tragedia, ale to nie powód do rozłamu psychicznego dla narodu.
voyag69 2010-09-26
Życie nasze jak pociąg się toczy ,
gdy się rodzisz to wsiadasz do niego.
I ten pociąg przez życie Cię wiezie
aż do końca – przystanku Twojego.
Nikt z nas nie zna czasu podróży .
Pociąg jedzie, wciąż nowe perony ,
ciągle nowi ludzie wsiadają .
Pociąg w rożne rozwozi ich strony.
Jedni dłużej są w Twoim przedziale.
Inni tylko na chwilkę wsiadają .
Są też tacy co zajrzą i znikną
i nic innym w podróży nie dają.
Każdy ślad swój jakiś zostawi .
Mały uśmiech, rąk dotyk, kwiat róży.
To w pamięci swojej zachowasz
Już do końca życiowej podróży.
Najsmutniejsze są chwile w podróży,
gdy wysiądą Ci, których Ty kochasz.
Po nich zawsze pustka zostaje ,
cicho w kącie przedziału zaszlochasz.
I już smutek zostanie do końca .
I tęsknota co pali Cię skrycie ,
bo już bez tych co byli najbliżsi
musisz dalej pojechać przez życie.
Lecz gdy w końcu do celu dojedziesz,
na końcowym wysiądziesz peronie ,
to pamiętaj, że Oni tam będą ,
znowu odnajdziesz kochane ich dłonie…