(7)
W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy (375–385 par). Jeden z najbardziej wysokogórskich gatunków krajowej awifauny. Występuje punktowo w Sudetach i Karpatach, głównie w Tatrzańskim Parku Narodowym[4] na wysokości od 1200 do 2250 n.p.m. Tu znajduje się największa krajowa populacja – dokładne liczenia wykazały prawie 360 par lęgowych w Tatrach, ponad 100 występowało w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, dużo mniej wDolinie Gąsienicowej i kotle Morskiego Oka. Mniej liczne stanowisko znajduje się na Babiej Górze, gdzie około 10 par lęgowych wyprowadza młode. Kilka do kilkunastu par gniazduje w Karkonoszach i prawdopodobnie w Bieszczadach, gdzie obserwuje się go w okresie lęgowym (brak dowodów na wyprowadzanie tam lęgów). Wyjątkowo parę razy widziano go kilka razy wiosną i zimą poza miejscami lęgowymi pod Łodzią i na Kielecczyźnie. Polskie płochacze są najbardziej na północ wysuniętą populacją tego gatunku w Europie. Cyt. Wikipedia
