Długość ciała: 22-30 cm
Ptak wielkości gołębia. Sylwetka krępa z zadartym ogonem. Obie płcie jednakowe. Cały wierzch ciała oliwkowobrązowy z brunatnym plamkowaniem. Boki głowy, szyja i pierś szaroniebieskawe. Boki i brzuch pręgowane czarno-biało, podogonie białe. Dziób długi, lekko zakrzywiony, czerwony. Nogi oliwkowe z długimi palcami.
Jest skryty, stale przebywa w gęstych szuwarach, gdzie zwinnie porusza się w gęstwinie. Łatwo wykrywalny po donośnych, kwiczących, rżących i chrząkających głosach. Najaktywniejszy o zmierzchu i nocą. Wodnik wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gniazdo buduje w kępie pod osłoną gęstej roślinności, w pobliżu wody. Jest to luźna czara z suchych liści, często przykryta zwisającymi pędami roślin jak daszkiem. Samica składa 6-13 żółtawych jaj w czerwonobrązowe i szare plamki. Po 19-21 dniach wysiadywania wykluwają się pisklęta, które po kilku dniach opuszczają gniazdo pod opieką rodziców. Zdolność lotu osiągają w 7-8 tygodniu życia. Obie płcie są ubarwione jednakowo: mają długi, czerwony, lekko zagięty ku dołowi dziób, wierzch ciała oliwkowobrązowy z czarnymi plamami, boki z czarnymi i białymi poprzecznymi pręgami, białe podogonie, nogi rudawe o bardzo długich palcach. Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożony przez utratę siedlisk lęgowych w wyniku niszczenia roślinności wodnej na stawach hodowlanych, osuszania terenów bagiennych, wypalania szuwarów.
https://www.ekologia.pl/wiedza/zwierzeta/wodnik