A na ścianach wysokich pasy barw i wyżłobień, tej rzeki historia, tych brzegów
Cienie drzew powalonych, ślady głazów rozmytych, muł zgarnięty pod siebie - wbrew sobie
A hen, w dole blask nikły ciągle ziemię rozcina,
Ziemia nad nim się zrastać zaczyna...
https://www.youtube.com/watch?v=ZfqJ3Szu210
Bo cóż drąży kształt przyszłych przestrzeni
Jak nie rzeka podziemna?
Pozdrawiam :)
tuhal55 2014-05-22
no to poleciałaś ambitnym wierszem
pięknie...
a w dolinie Wisła płynie
uroczego wieczoru...ale ciepło sie zrobiło