...jak bardzo pragnę, byś tu był...
Bo nikt... Uwierz mi... Nikt...
Nie potrafi smucić się tak jak my...
A mrok ogarnął już moją duszę
Szukam Ciebie na próżno...
Proszę, chcę byś tu był
Czy warte są spełnienia sny?
Czy smutek jest słoną zapłatą?
Czy Ty...
I mam pod powiekami te stada
skrzydlate...
Trzepotem w oknie stoją i kraczą...
Już świta, wiesz?
Wiesz. Jeśli to Ty.
Trzepotem skrzydeł wyszeptam Ci
jak bardzo pragnę...
byś tu był...
Po prostu był...
ewelen 2008-07-22
Justynko wiersz naprawdę piękny. Zastanawiam się dlaczego Twoje fotki są trochę smutnawe , ciemne. To pewnie rozterki twojej młodziutkiej duszy powodują. Mam nadzieję ,że często się uśmiechasz. Pozdrowienia od mojej wnusi Ady i odemnie.Ale dobrze ,że marzysz i szukasz.
mikeml 2008-07-22
Świetne słowa. Smutek dalej gości...
Mimo wszystko życzę miłego dnia :)
walenty 2008-07-22
a on co na to?
smutny,lecz swietny widoczek!
pudel 2008-07-23
ja chce na Mazury :(
kkrzys 2008-07-24
...spokój na tafli...tak jak spokój w sercu...świat dokoła idealnie dopasowany...taki jakbyśmy chcieli widzieć.
walenty 2008-07-24
to tylko zludzenie!
mucha7 2008-08-05
...tesknota... :* ;)