Był sobie człowiek
Taki mały dla innych
Codziennie witał świat
chwytając w oddech każde źdźbło trawy
Chodził boso z gitarą na sercu
Znało go każde drzewo
Każdy ptak
Każda kropla dźwięku
On zawsze gdzieś obok stał
A myśli miał rozproszone
Wędrowcem każdy go zwał
Tak trzęsły mu się dłonie
Był małym człowiekiem
Z umysłem starym
Był...
Powiesił się na strunie gitary
Tak...
Rozstroił się świat źdźbeł trawy...
walenty 2008-09-14
super,ciekawe!
lilion 2008-09-14
cudowne!
i wiersz!!
fotkajarka 2008-09-14
Pewnikiem był to Dyl Sowizdrzał!
ewelen 2008-09-15
piękny wiersz, masz talent dziewczyno, zbierz te wiersze i wyślij na najbliższy konkurs młodych talentów. Pozdrawiam.
mucha7 2008-09-15
piekny wiersz......i wspaniale ujecie..... okno.... :* ;) :)))