"...żałoba fruwająca"

Gdy tylko zaczyna zapadać zmrok
ja jestem świadkiem zebrania
Na czarnym, potężnym drzewie
zbierają się czarne wrony
potężne czarne chmury wron
ten skrzek narasta
krzyczą coś wszystkie na raz
To są czarne anioły
puszczone w różne strony
zdają teraz świadectwo ze zła,
które spotkały na swej spacerno-lotnej drodze
czarny krzyk ucichł
Bóg rozpatrza wszystko po kolei
każdą zmiażdżoną muchę
Skrzek znów narasta
Ja codziennie widzę czarne stada
jak tną białe niebo
nożycami czarnych skrzydeł
Czy teraz donoszą właśnie na mnie?
Nie wiem.
Za drobne kłamstwo
rozsadzą mi umysł tym skrzekiem
Ale to Bóg ulituje się jeszcze nade mną
Przyniesie spokój myśli
Położy błękitny palec na ustach
i nastanie cisza.
Jutro znów wyruszą na nas
czarne anioły...

(05. 10. 2008 r.)