(0)
Przyszła burza, zerwał się straszny wiatr, woda w jeziorze szaleje niespokojna…
Stoimy w strugach deszczu… Pioruny wciąż straszą mnie, lecz Twoje ramię ogranicza lęk… Deszcz okrywa nasze ciała nucąc pieśń nadziei a za naszymi plecami, nieco dalej, uderzył piorun. Grzmoty są tak głośne i bliskie, że coraz mocniej wtulam się w Ciebie, czując jednocześnie strach i podniecenie.
Ty kładziesz dłonie na moich policzkach i wycierasz łzy nieba, spijasz je z moich ust…
Chłód deszczu opanowała gorąca namiętność i bezsensem byłoby szukać innego ciepła niż Twoja bliskość. Jesteśmy niczym wobec sił natury. Natura jest niczym przeciw naszej miłości. Nie muszę dopatrywać się w deszczu wyśnionej romantyczności…
27.05.2007r. godz. 01:55
fajna18 2008-02-25
Hehhe... nieśmiała? Nie wierzę... :P
ebmarch 2008-02-25
Rudo rudo ^^ Tycjan by sie ucieszył ^^
glizda69 2008-02-25
sliczne :)
jaka grozna minka xD
ebmarch 2008-02-26
Tycjan. Malarz na którego cześć nazwano kolor rudo-pomarańczowy który wykorzystywał w swoich obrazach (malował przeważnie rude kobiety ale nie tylko) ^^ hihihi
tapetka 2008-02-29
przepiekne zdjecie!
babibabu 2008-03-12
...oby wiecej w Polsce pieknych poetek... :)
psych 2008-07-28
to jest super pasuje do wiersza
