nasz kochany PAPIEŻ

nelcia83 2008-04-02

Papież Jan Paweł II zawsze jest i będzie w Naszych sercach...

kasialina 2008-04-02

Był wspaniałym człowiekiem ,Papieżem zasze bedzie w naszych sercach i w nasej pamieci......

kicia1 2008-04-02

OJCIEC Święty-"wielki"-został tym,który odmienił oblicze Kościoła i całego XX wieku.

justina 2008-04-02

przeKOCHANY!!!!!!!!!!!!!

wiola79 2008-04-02

moj syn mateusz urodzil sie w ten dzien co Ojciec Sw zmarl

urszula 2008-04-02

Przeto, Orędowniczko nasza,
one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć,
a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego,
po tym wygnaniu nam okaż.
O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!»

Wejrzyj, łaskawa Pani, na ten lud,
który od wieków
pozostawał wierny Tobie i Synowi Twemu.
Wejrzyj na ten naród,
który zawsze pokładał nadzieję w Twojej matczynej miłości.
Wejrzyj, zwróć na nas swe miłosierne oczy,
wypraszaj to, czego dzieci Twoje najbardziej potrzebują.
Dla ubogich i cierpiących otwieraj serca zamożnych.
Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę.
Wyrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad głową.
Rodzinom daj miłość,
która pozwala przetrwać wszelkie trudności.
Młodym pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość.
Dzieci otocz płaszczem swej opieki,
aby nie ulegały zgorszeniu.
Wspólnoty zakonne ożywiaj łaską wiary, nadziei i miłości.
Kapłanów ucz naśladować Twojego Syna
w oddawaniu co dnia życia za owce.
Biskupom upraszaj światło Ducha Świętego,
aby prowadzili ten Kościół jedną i prostą drogą
do bram Królestwa Twojego Syna.
Matko Najświętsza, Pani Kalwaryjska,
wypraszaj także i mnie siły ciała i ducha,
abym wypełnił do końca misję,
którą mi zlecił Zmartwychwstały.
Tobie oddaję wszystkie owoce mego życia i posługi;
Tobie zawierzam losy Kościoła;
Tobie polecam mój naród;
Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję:
Totus Tuus, Maria!
Totus Tuus. Amen.
Kalwaria Zebrzydowska 18.08.2002
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Ojcze Święty Twoja nauka slowa ktore do nas kierowales pozostana na zawsze w naszych sercach.

http://www.youtube.com/watch?v=ztxJB_C0bS0

magda1 2008-04-02

„Za tę chwilę pełną śmierci dawnej”

Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej,

Która w wieczność niezmierna opływa,

Za dotknięcie dalekiego żaru,

W którym ogród głęboki omdlewa.



Zmieszały się chwila i wieczność,

Kropla morze objęła –

Opada cisza słoneczna

W głębinę tego zalewu.



Czyż życie jest fala podziwu, falą wyższą niż śmierć?

Dno ciszy, zatoka zalewu – samotna ludzka pierś.

Stamtąd żeglując w niebo,

Kiedy wychylisz się z łodzi,

Miesza się szczebiot

Dziecięcy – i podziw