Mamo, szukałam Cię w Twoim domu.
Gdzie jesteś?
Płaszcz Twój w sieni.
Każda deska podłogi krok Twój unosi.
Każda bryłka powietrza Tobą się mieni.
Nad miejscem przy stole gaśnie Twój uśmiech.
Więdną kredensowe dostatki -
Pachnące wanilią blaszane puszki,
Zeszłoroczne opłatki.
Może tu, tu gdzie czesałaś włosy srebrne?
Sypialnia Twoja pusta.
W szafie suknie Twe opuszczone.
Wiem, iskra światła na brzegu lustra
To Ty, Ty przemieniona!
Ale iskra znika.
Popiół listom, popiół pamiątkom.
A możeś Ty tu, w serca głębi, na dnie?
Mamo, Bólu, Rozłąko...
-Z sieci.
lucilla 2020-05-26
mam łzy w oczach jak to czytałam .....
ewjo66 2020-05-26
wiesz Boguś...jestem tą szczęściarą, że moja Mamcia jeszcze ze mną jest...Tatuś za to odszedł do wieczności 25 lat temu...i choć jestem już starą babą to za nim tęsknię...umarł za szybko i tak jakoś niespodziewanie, że chyba do tej pory trudno mi się z tym pogodzić...wiele lat w domu były Jego ubrania i drobiazgi, które lubił...Brat tak zabierał po trochę...to buty...to sweter czy koszulę...ale fajki są do dzisiaj...i czasem widzę oczami wyobraźni jak idzie ulicą....tak charakterystycznym dla Niego chodem i uśmiecha się już z daleka albo siedzi w kuchni oparty o blat stołu...ech...
zizik1 2020-05-26
Piękny wiersz :)
asiao 2020-05-26
Co tu powiedzieć? Wzruszający wiersz, cenna pamiątka, i uczucia w sercu które nie przeminą, choć tyle przeminęło...
krycha2 2020-05-26
Ech, wzruszyłam się...Mojej mamy już nie ma 15 lat...Czasem mam wrażenie ,że gdzieś tu jest ..jest w moim sercu i będzie do końca moich dni...
halka 2020-05-27
Piękna wzruszajłca całość.Matka to jedna z niewielu osób o jakich nie sposób zapomnieć.