to juz tyle czasu a wciaz tak samo mi Ciebie brak

Wchodzę do domu rodzinnego,

Otwieram szeroko drzwi

A tam przy oknie niema nikogo

Przy stole nie siedzisz już Ty.

Nie widzę twego uśmiechu,

Nie mówisz Dzien Dobry mi,

Teraz już niema tam Ciebie.

Chociaż z taką nadzieją otwieram te drzwi

Myślę że to sen i znów tam zobaczę Cię

Lecz po chwili me serce znów smutne jest,

Bo w tym domu

Nie ma już Ciebie MAMO

nikt już nie zobaczy w nim Cię.