Zima
Niby potoki łez zamarzniętych,
Po niebie lila jasno-bladem,
Na srebrnych żaglach rozwiniętych,
Maleńkie chmurki płyną stadem.
Lodowym blaskiem gwiazd promienie
Skrzą się nad pola śnieżno-białe
I rozlewają w krąg milczenie
Melancholijne, oniemiałe.
I jakiś pokój dziwnie błogi
Ogarnął śnieżne mgły srebrzyste;
Na senne chaty, pola, drogi
Milczenie padło uroczyste.
I zamilkł wiatr, ucichły szumy
Korony topól szkieletowej;
Marzenia pełne i zadumy
W błękity patrzą nieme sowy.
I tylko z dala niespokojne
Słychać huczenie, śmig wiatraka;
I duch ze sobą toczy wojnę
I w nim, śród ciszy, wrzawa taka.
"Zima"- Antoni Lange
dodane na fotoforum:
dream 2009-01-18
Slicznie tam jest ..................
blaack 2009-01-18
...muszę powiedzieć że kadr doskonały...fantastycznie wyszedł Ci ten zachód odbity blaskiem w strumyku...jak dla mnie kapitalnie...pozdrawiam
with16 2009-01-18
a ja się tu zadumałam...
przysiądę i popatrzę, tak tu cicho , tak spokojnie:)))
pastelka 2009-01-18
Witaj Krzysiu:)) Tak dawno Cię nie było...Ale za to jesteś z pięknym zdjęciem:)) Bajkowo wprost u Ciebie:)))
jantaria 2009-01-19
Mistrz Krajobrazu pokazał nam kolejne swoje dzieło :) Przepiękne miejsce! Na taką chwilę warto czekać długo... I w ciszy podziwiać, utonąć w pięknie... I nic już nie ma... Jest ten obraz. To słowo. I czegóż chcieć więcej? - zapytała Janta retorycznie :)
Pozdrawiam Cię, Krzysiu serdecznie :)
majkaa 2009-01-21
Widoczek -powiadasz niedzielny?
graga35 2009-01-22
super
sylvka 2009-01-23
No i jak zwykle serce rozkwita patrząc na takie zdjęcie :)
A zatrzymać w kadrze taki moment to ... mistrzostwo!!!
aklah 2009-02-11
i zaraz wzejdzie słońce