Kino Tatry Studyjne

najstarsze działające do dziś łódzkie kino. Jego siedziba znajduje się w w Łodzi przy ul. Sienkiewicza 40.
W 1907 Oskar Kulawiński i Gustaw Mjunker otworzyli, w miejscu dawnej sali tanecznej, kinematograf Belle-Vue. Lokal szybko zdobył dużą popularność, głównie ze względu na atrakcyjny dla ówczesnych widzów, niejednokrotnie zawadzający o pornografię, repertuar. Stało się to powodem nieustannych zatargów z parafianami stojącego w pobliżu kościoła Podwyższenia Świętego Krzyża. W 1910 kinematograf trafił w ręce rosyjskiego kupca Benedykta Zarzyckiego, który zmienił jego nazwę na Moulin Rouge. Zarzycki rozszerzył również ofertę kina, wprowadzając do repertuaru plenerowe pokazy odbywające się w pobliskim ogrodzie - tradycję tą przywrócono i przez lata kultywowano w latach PRL pod nazwą Tatry Letnie. Od 1918 miejsce Moulin Rouge zajął iluzjon Spółdzielnia Pracowników Państwowych. W 1931 nowi, prywatni właściciele, Bernard i Julian i Firstowie, ponownie zmienili nazwę: kino Rakieta było już w pełni nowoczesnym, jak na tamte czasy, kinem dźwiękowym. W 1945 roku kino przybrało obecną nazwę.

W latach PRL Tatry stanowiły stały element tzw. "Łodzi filmowej". Przewodnicy oprowadzający wycieczki po mieście często żartowali, że dzięki Tatrom a także kinom Bałtyk oraz, nieistniejącymi już, Wisła i Gdynia, w Łodzi zobaczyć można całą Polskę w pigułce[2]. Z końcem XX wieku kino zaczęło chylić się ku upadkowi. Przynosząca straty sala kameralna została zamknięta, wciąż działająca sala główna, licząca 200 miejsc, popada w ruinę niszczona przez wilgoć. Obecnie właścicielem (i jedynym pracownikiem) jest Dariusz Ambroszczyk. Seanse odbywają się tylko w weekendy, wyświetlane są głownie starsze filmy oraz tytuły niewyświetlane już gdzie indziej

https://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/10,88721,5803045,Ostatnie_takie_kino.html

dodane na fotoforum: