Odkryjmy na nowo
Uzbrojeni po zęby w gorsety wynalazków
bez przeszkód poznajemy kosmiczne tajemnice
i zdawać by się mogło, że całe nasze życie,
to zdobywanie świata - od brzasku do brzasku...
Pochłonięci bez reszty badaniem materii,
tworzeniem nowych statków do makroedenu
czasem - patrząc przed siebie - nie wiadomo czemu
czujemy się przegranym losem na loterii...
Wszechświat kurczy się nagle do czterech ścian domu,
dziejowe posłannictwo spada z piedestału
i otwiera nam oczy na tę prawdę małą,
że wypłakać swe bóle - też trzeba mieć komu.
Zapomnijmy na chwilę o misjach w przestrzeni,
zrzućmy szyte na miarę sukcesu ubrania;
anielskie, pełne blasku skrzydła u swych ramion
zapomniane -odkryjmy na nowo, wzruszenie.
One - kosmiczne statki - same nas zawiodą
do ciągle niezdobytych planet dla ludzkości;
we wszechświecie współczucia, ciepła i miłości
będą przewodnikiem i najbliższą drogą.
Renata Strug
beata55 2010-03-28
piękne malowidło:)
flossy 2010-03-29
piękny jest ten obraz,,,
gkoscie 2010-03-29
spokojna kolorystyka..podoba mi się ten pejzaż i sposób przedstawienia..