Ptasie szlaki prowadzą w zarośla,
a w szuwarach bujnie kipi życie;
oddaj cumę, pożeglujmy dalej,
między wodą a niebem - w błękicie.
A obłoki nad nami jak bezy,
albo raczej - jak wata cukrowa...
Mocniej żagle wybierzmy, kochanie,
może uda nam się posmakować...
Dziś łabędzie nam drogę pokażą,
wiatr gałęzie będzie rozplątywał;
rzuć kotwicę - tutaj noc spedzimy,
gdzie na straży stoi czapla siwa...
Wyluzujmy jak żagle marzenia,
głębszy oddech weźmy wśród zieleni;
poszybujmy znów jak ptak po falach
pod pieszczotą wiatru pochyleni...
dodane na fotoforum: