Nie będę już z tobą zbyt długo, kochanie...
Drzwi za tobą zamknę cicho i bez gniewu;
zrzucę buty ciasne, z włosów wyjmę spinki
i okno otworzę wiatrowi i niebu.
Z rzęs złudzenia strząsnę nagle zwilgotniałe;
nasze wspólne chwile - albumom przekażę.
Telefon wyłączę i gdy tylko zechcę
wyruszę do jutra na wierzchowcu marzeń.
Pewnie twoich ramion będzie mi brakować,
tak jak ich brakuje innym twym dziewczynom.
Ale będę mogła zdjąć maskę uśmiechu,
łzy wypuścić wolno, kiedy zechcą płynąć.
Więc cieszmy się jeszcze, syćmy się zachłannie;
może to ostatnie nasze już spotkanie...
Jeszcze raz ubiorę złotą suknię uczuć,
lecz nie będę z tobą już długo, kochanie...
dodane na fotoforum:
myszcia 2008-10-10
Piekny wiersz, a ilustracja do niego idealna....Podziwiam...
flower 2008-10-10
piękne miłych senków
izka30 2008-10-11
Pozdrawiam cieplutko i słonecznego weekendu życzę
liw12 2008-10-11
piękne, smutne i prawdziwe... zawsze ususzona róża kojarzyła mi się z tym co, już minęło...
nitka1 2008-10-12
Świetnie i ciekawie pokazane
aklah 2008-10-15
a ja bym dała to zdjęcie do reklamy- NIE BĘDĘ PIĆ
schizolll 2008-10-16
zachwycasz
ewa07 2008-10-21
Piękne :))) Wandziu - serdeczności dla Ciebie :)))