idęę, już idę...

Ostatecznie mogę też powiedzieć, że to dobrze, że on wyszedł na imprezę, która przeciągnęła mu się na zawsze, bo nie wiem, ile czasu jeszcze minęłoby, zanim to ja wreszcie wyrzuciłabym go z mojego życia. Nadal jeszcze jego słowa pobrzmiewają mi jak złowrogie echo, ale wiele się w międzyczasie nauczyłam i wygrałam kolejne sądowe postępowania, oddalono jego głupie żądania ("że on biedny nie ma się gdzie i za co podziać z konkubiną i dzieckiem") i co najważniejsze - odzyskałam przynajmniej... tyle chwil bez niego! I po tym wszystkim, po 12 latach - małżeństwa i późniejszych rozgrywek w sądzie, wiem jedno doskonale - dobrze, że tak wyszło, że nie mam z tym człowiekiem dzieci. Nie mam już wprawdzie 20 czy 25 lat i ten idealny wiek biologiczny nigdy już nie wróci.... mam 32 lata i świadomość, że mój zegar tyka coraz szybciej, ale wiem, że nawet gdybym nigdy już nie mogła mieć dzieci, to dobrze, że nie mam ich z tamtym kimś. Nie potrafiłabym oddać dziecka na weekend, ani nawet na godzinę tak obcemu mi komuś i nie umierać o nie ze strachu. Cóż, nawet najlepszy materiał na męża może okazać się zwykłym gałganem. Wierzę jednak, że uda mi się spotkać kogoś odpowiedniego, i odpowiedzialnego, i że nie będzie dla nas na nic za późno, i na rodzicielstwo też :).

https://pl.youtube.com/watch?v=4sKqxtD-9JQ&feature=bz301

codziennie
koleją rzeczy
pędzimy dokąd

nieobojętnie
niespiesznie
przemyka obok

śmierć
to tak to.. to tak...
niezmiennie

życia blask
życia trzask
wieczny skład