Deptak w Lublinie

Sytuacja została unormowana dzięki ofiarności lublinian. Krakowskie Przedmieście zostało odremontowane i przebrukowane, na końcu ulicy założono Ogród Miejski (dziś Saski). Odcinek od Bramy Krakowskiej do ulicy Kapucyńskiej stał się centrum miasta. To tu znajdowały się najokazalsze sklepy (m.in. sklep kolonialny Jana Mincla), pierwsze hotele (Warszawski i Angielski). Otwarto tu też chętnie odwiedzaną cukiernię Szwajcara Kaspra Semadeniego. W 1862 roku rozważano nawet położenie na tej części Krakowskiego Przedmieścia chodnika z marmuru chęcińskiego, jednak odstąpiono od tej inwestycji ze względu na jej koszty. Położono natomiast chodnik asfaltowy. W związku z utworzeniem „nowego rynku” między ulicami Lubartowską, Krakowskim Przedmieściem i Świętoduską, wiele kamienic tego rejonu przybrało charakter handlowy, a częstymi gośćmi stali się kupcy. W 1853 roku Towarzystwo Dobroczynności otworzyło przy Krakowskim Przedmieściu ochronkę – rodzaj przedszkola dla dzieci z biednych rodzin.