(1)
KOZŁOWSKI Tadeusz Eugeniusz (1904-1941), ps. Jan, por. WP, harcmistrz (1935). Urodzony 1.07.1904 w Lublinie. W ZHP od 1917 r., członek II LDH im. Zawiszy Czarnego przy Gimnazjum im. S. Batorego w Lublinie (1917-21), członek VII LDH im. A. Małkowskiego przy Szkole Kolejowej w Lublinie (1921-23), przyboczny w III KDH przy Państw. Szkole Mierniczej i Drogowej w Kowlu w 1923 r., zastępca i drużynowy IV KDH im. Stefana Czarnieckiego przy Szkole Technicznej w Kowlu (1923-24), drużynowy II KDH im. J. Poniatowskiego przy Szkole Kolejowej w Kowlu (1924-25), członek komendy, skarbnik, przyboczny komendanta Hufca w Kowlu (1925-27). Po uzyskaniu dyplomu technika jesienią 1927 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 w Krakowie, którą ukończył w stopniu kaprala podchorążego. Jesienią 1928 powrócił do rodzinnego Lublina i podjął pracę, jako technik drogowo-wodny w Zarządzie Miasta. Zastępca komendanta Lubelskiej Chorągwi (1930-32); komendant Hufca Lublin Powiat (1932-33); przyboczny komendanta Lubelskiej Chorągwi; kierownik Wydziału Organizacyjnego KCh (1933-36), p.o. komendanta Lubelskiej Chorągwi (1936), komendant Chorągwi (VI 1936-V 1938). 10 czerwca 1939 mianowany na wypadek wojny Komisarzem Pogotowia Harcerskiego w Lubelskiej Chorągwi ZHP. W sierpniu zmobilizowany do 8. pp. Legionów w Lublinie. Po 9 września ewakuował się z pułkiem w kierunku granicy rumuńskiej; brał udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim; dostał się do niewoli rosyjskiej, z której uciekł i powrócił do okupowanego przez Niemców Lublina. Pod koniec października 1939 r. przyjmuje od GKH nominację na komendanta Chorągwi. W dniu 31.03.1941 r. „Jan” otrzymuje wezwanie do Schulzpolizei, gdzie zostaje aresztowany. Po śledztwie w siedzibie gestapo „Pod Zegarem” zostaje osadzony na Zamku Lubelskim. 5 kwietnia 1941 wywieziony do Auschwitz (nr obozowy 14 766). Zagazowany i spalony 23.09.1941 r.
