w lesie

Konik polny

Złamał nóżkę polny konik,
słone łezki z bólu roni,
„ co ja teraz biedny zrobię,
skakać przecież już nie mogę? „

Leży ranny konik w trawie
nie wygląda to ciekawie,
noga puchnie, obolała,
pszczółka na to nadleciała.

Obejrzała nogę pszczoła
i na pomoc mrówki woła,
ratowniczki małe spieszą,
nosze i apteczkę niosą.

Obłożyły listkiem babki
- na bolesne jest przypadki
i na noszach ułożyły,
nogę meszkiem otuliły.

Trzeba szybko do doktora,
bo konika nóżka chora,
podążają poprzez łączkę,
narzekają na gorączkę.

Duszno, parno jest na dworze
a z konikiem coraz gorzej,
maszerują dzielne mrówki,
im niestraszne są wędrówki.

Brną przez trawy, koniczynę,
mlecze, osty i jeżynę,
przeszły już głogowe krzaczki,
są na brzegu małej rzeczki.

Przepłynęły rzekę tratwą,
wcale im nie było łatwo,
nurt był silny i porywisty,
ważki im z pomocą przyszły.

Pociągnęły za sznureczki,
do drugiego brzegu rzeczki,
„ teraz szybko do szpitala,
bo tam lekarz czeka na nas. „

Ślimak doktor poważany,
w biały fartuch jest ubrany,
pooglądał jego nogę,
„ całe szczęście, pomóc mogę! „

Doktor prosi pielęgniarkę:
o wosk pszczeli i o trawkę,
obłożyli woskiem pszczelim,
nogę trawką owinęli.

Kiedy wszystko to stwardniało,
to już wcale nie bolało.
Nim minęły dwa miesiące,
konik skakał znów po łące.

Autor: kilcik