I tak słucham...
Nadzieja to opowieść przyszłości,
która w dwóch światach oddycha,
gdyż patrząc w prawo jest głucha,
a w lewo niema szukając miłości...
Drogi prostej nie widzi choć patrzy,
w ciemnościach błądzi zamyślona;
marząc cicho cierniami ukoronowana
i zastanawia się, czy sił wystarczy?
Ku światłu pewna przed siebie idzie,
po omacku zuchwała ciepła szuka;
biczem doświadczeń, losu smagana
- nadzieja, której i tak słucham..
Baltissen Aleksandra
mpmp13 2011-03-16
A może to być duża proca?......Albo skalniak ułożyć można...i obsadzić roślinami....?
delfi 2011-03-16
achahaa... to ta proca "sznojder" z drzewa,gdzieś widziałam takie drzewo a ta guma to z szelek za mała?...:)
nadzieja daje siłę.....
miłego popołudnia:))
wieska1 2011-03-16
Spójrz błękit na niebie
uśmiecha się do Ciebie.
Żółty kolor tam się mieni
przesyła Ci wiązkę promieni.
WIOSNA rozwija się wkoło.
patrzy na Ciebie wesoło.
Więc smutek usuń w cień
i miej cudowny dzień !!
Miłego popołudnia życzę:)))pozdrawiam
danka 2011-03-16
Edwinku jestem pod wrażeniem ...u Ciebie zawsze można poczytać coś pięknego,w niektórych wierszach widzę kawałek siebie...dzięki!
(komentarze wyłączone)