(5)
Liściem jestem
Drżącym na wietrze jestem tylko liściem,
Pyłkiem, któremu los zabrał nadzieję,
I zanim serce zamrozi wieczyście,
Bólem istnienia poprzez duszę wieje.
Wiatr, który wczoraj swym szeptem mnie pieścił,
Dziś łzami krzyczy w tęsknoty dotykach,
Gdy życie nagle pozbawione treści,
W jesień odchodząc, pustką się zamyka.
Niebo zszarzałe płacze razem ze mną,
Mgłą niepamięci zasnuwając lato,
I przemijania nutą bólu ciemną,
W serce uderza bolesnym staccato.
A gdy ostatni takt bólu wybije,
Serce mi pęknie... dusza już nie żyje.
Kurek Jan Lech
ewelen 2011-04-12
smutna fotka , ale musimy pamiętać, w Polsce jest wiele takich miejsc oby już nigdy nie było nowych. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie, miłego dnia.
ninka54 2011-04-12
SMUTNA JEST NASZA HISTORIA -MOŻE PRZYSZŁOŚĆ BĘDZIE WESELSZA-POZDRAWIAM
agika71 2011-04-12
Smutna historia ale pamiętać o tym musimy....
Miłego wieczorku Edwinku :)
grajka 2011-04-12
Samotność jest jak ogród, w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.
— Marc Levy
Pogodnego wieczoru i spokojnej nocy !!!
hanys1 2011-04-12
Dużo jest takich miejsc w Polsce...pozdrawiam.
gryps 2011-04-12
re;) NIE MA INNEGO WYJŚCIA JAK TYLKO JEDNO.... MUSISZ EDWINKU DO NAS PRZYJECHAĆ ....:)))) !!!!!
(komentarze wyłączone)
