Kościół zbudowany został w stylu neogotyku, popularnie stosowanym w Bydgoszczy w architekturze sakralnej na pocz. XX w.Świątynia jest trójnawowa, o układzie bazylikowym, założona na planie krzyża łacińskiego z zamkniętym trójbocznie prezbiterium skierowanym na północ. Korpus składa się z szerokiej nawy głównej, przedłużonej prezbiterium oraz transeptu o krótkich ramionach. Front kościoła zdominowany jest przez wypiętrzoną w górę masywną wieżę zwieńczoną wysokim iglicowym hełmem Świątynia charakteryzuje się dużą dekoracyjnością. Jej elewacje są urozmaicone układem blend, ślepych maswerków, fryzów i sterczyn. Neogotycki charakter bryły podkreślają uskokowe skarpy wzmacniające ściany zewnętrzne transeptu. Ogólny wyraz majestatyzmu podkreślają natomiast płaszczyzny gładkich czerwonych ścian z surowych cegieł kontrastujących z bielą wytynkowanych płycin i blend.W elewacji frontowej znajduje się ostrołukowy portal z płaskorzeźbą przedstawiającą Chrystusa Dobrego Pasterza, a powyżej mozaika z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej. W wejściu zachowały się drzwi o bardzo dekoracyjnych, kutych zawiasach oraz zamkiem ozdobionym dekoracją roślinną.