nad brdą

Łódż swego życia trzeba budować,
Mocną wiarą, napełnić miłością.
Bez zbędnych niebezpiecznych balastów,
By nie kierowały twoją przyszłością.

Zabierz ze sobą tylko to jedno,
Co twoje środki i cel uświęca,
Napełnij serce męstwem i ufnoścą,
I nic już nie trzeba ci będzie więcej.

Pilnuj, abyś wiosła nie zgubił,
By cię przeciwne nie uniosły fale,
A światło, co nigdy nie zna zmierzchu,
Niechaj w ciemnościach świeci ci stale.

Tak niech łódź twojego życia na wodach
Spokojnie w dal ku światłu płynie
I pod sztandarem Chrystusa Króla
Do portu szczęścia w niebie zawinie