Na kasztanach srebrne pąki,
Na wierzbinie złota mgła —
Po co smutki i rozłąki?
Po co ty? — i po co ja?
Roztopami płyną łąki —
Po cóż jedna więcej łza?
Na kasztanach srebrne pąki,
Na wierzbinie złota mgła.
Bronisława Ostrowska