zeberka już prztgotowane do duszenia

zeberka już prztgotowane do duszenia

wiesz Anno

człowiek ma w sobie
tak mało pewności
niemal po brzegi wypełniony wątpieniem
po tafli życia przechodzi z obawą
jakby się lękał kolejnego kroku

musi być wiara
by chodzić po wodzie
wir niepewności wyciąga ramiona
wysoka fala próbuje przestraszyć
tych którzy życie
wzięli bardziej serio

kto nisko lata
musi złamać skrzydła
woda zbyt płytka
rejs skróci boleśnie
może trzeba tylko
wskoczyć w wielką ciemność
by w gąszczu pytań
móc odnaleźć wieczność"

/ks.Wacław Buryła/

elza100

elza100 2011-10-09

Będą pyszne ...piękny wiersz..

galina1

galina1 2011-10-09

Sam smak.

fabio54

fabio54 2011-10-09

znowu smakolyki..piekna calosc Edwinku;

mootyll

mootyll 2011-10-09

heh musze chyba przyjsc po nauke do Ciebie:))

parvati

parvati 2011-10-11

Piękny wiersz.

zofia

zofia 2011-10-11

Bedzie wyżerka.

(komentarze wyłączone)