tadiaaa 2008-12-24
Gdy opłatek dłoń uniesie
wypełnij się dusza człowieka,
co w nim ujrzy Jezusa na sianku
i nic nie jest ważne
i wszystko poczeka
Maleńka istota dla zbawiania posłana
tym opłatkiem się stała
dla Pani, dla Pana,dla dziecka
by łzami bombki nie zraszało
lecz z lekkim biciem serca
na drzewku wieszało
Miłość do pustego
niech dosiądzie się talerza
gdzie zebranym sercom w grono
Pan zaufał i zawierza
Tak schronienie w wieczór piękny
ludzie pod opłatka czarem
wielbią Małą Ta Dziecinę
która wszystkim daje wiarę.