Równolegle Meyer zajął się zagospodarowaniem, nabytych po b. niskich cenach parceli w bezpośrednim sąsiedztwie hotelu. Od Piotrkowskiej do Dzikiej (ob. Sienkiewicza) wytyczono nową ulicę, nazwaną Pasażem Meyera. Była to ulica prywatna, za przejazd którą pobierano opłaty. Po obu stronach ulicy, stanęły luksusowe wille, zaprojektowane przez Hilarego Majewskiego. Meyer grał na domniemane przenosiny siedziby władz gubernialnych z Piotrkowa do Łodzi i szykował zawczasu rezydencje dla urzędników i dygnitarzy. Wprawdzie nic takiego nie nastąpiło, lecz Meyer na inwestycji nie stracił, wynajmując wille znanym i bogatym osobistościom i firmom.
Warto wspomnieć, że Meyer, uczestniczył aktywnie w życiu miasta. W latach 1890-1901 był komendantem Łódzkiej Ochotniczej Straży Ogniowej. Pełnił funkcję radcy honorowego miasta Łodzi i wiceprezesa Rady Banku Handlowego.Został odznaczony orderem św. Anny i św. Stanisława.
W 1901 r. Ludwik Meyer wycofał się nagle z działalności przemysłowej, zrzekł się pełnionych funkcji i wyniósł z Łodzi do majątku Brus, który kupił wcześniej. Przekazał wszelkie pełnomocnictwa Komisji Likwidacyjnej. Aktywa jego majątku wyniosły 2.200.000 rubli. Po spłaceniu długów i kredytów, cały majątek oszacowano na 127.000 rubli.
Meyer zmarł w 1911 r., trzy lata później jego żona Matylda. Oboje zostali pochowani w grobowcu, który wcześniej postawili swej jedynej córce Zofii.
W oparciu o: \"Rody fabrykanckie\" L. Skrzydło