16 osiowa fasada poczty od Tuwima...

...od Kilińskiego jest jeszcze dłuższa, bo 23 osiowa.
Zainstalowanie poczty w Łodzi już w 1821 r, zawarowali sobie zapobiegliwi fabrykanci w \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"umowie zgierskiej\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" która w paragrafie 36 mówiła: \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"skoro osada (Nowe Miasto Łódź)podniesie się, dla ułatwienia fabrykantom korrespondencyi, będzie ustanowiona w mieście konna poczta\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\". Pamiętajmy, że wówczas stacja pocztowa -poczthalteria- pełniła wówczas nieco inną rolę. Najważniejszym jej zadaniem był przewóz ludzi, zaś na dalszym miejscu przesyłanie korespondencji i paczek.
Pierwsza poczthalternia mieściła się w wynajętym drewnianym budynku na rogu Południowej (dziś Rewolucji) i Wschodniej, karetki pocztowe jeździły w kierunku Piotrkowa, Kalisza, Łęczycy, Kutna czy Łowicza, później dominujący stał się kierunek do Rokicin, gdzie mieściła się najbliższa Łodzi stacja kolejowa.Kursy odbywały się codziennie o 7 rano. Ci dla których zabrakło miejsca, , mieli możliwość jazdy ekstrapocztą- była to \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"zwyczajna otwarta bryczka z siedzeniem składającym się ze snopka słomy, nakrytego lichym krajczakiem a często i bez niego\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\". Ponieważ ul. Południowa była niebrukowana a położona niżej zbierała wodę z okolicy... tworzyło się błoto nie do przebycia, starano się więc przenieść pocztę. Dokonało się to po 1855 r. gdy przeniesiono pocztę na Piotrkowską 34 na rogu Cegielnianej (Jaracza). Działalność ograniczała się do przyjmowania i wydawania listów, paczek i przesyłek pieniężnych, żeby nadać i odebrać przesyłkę trzeba było się pofatygować na pocztę. Od 1865 roku pojawiły się skrzynki pocztowe, co wiązało się z rozpowszechnieniem znaczka pocztowego. Mniej więcej w tym czasie powstały dwie filie pocztowe przy Wschodniej 17 i Karola 14 (Żwirki), wtedy też poczta główna przeniosła się do wynajętej okazałej kamienicy na rogu Dzikiej i pasażu Meyera(Sienkiewicza róg Moniuszki). Mimo, że warunki lokalowe poczty znacznie się poprawiły, łodzianie nie byli zadowoleni z zbyt wolnego dostarczania przesyłek, powszechnie wysyłając korespondencję lokalną korzystano z usług posłańców miejskich. Od 1883 r. działalność poczty objęła również telefony - centrala telefoniczna była przy Cegielnianej (Jaracza) a stacja telefonów międzymiastowych była w gmachu Banku Państwa od strony Benedykta (6-go Sierpnia). Ten mariaż trwał jednak krótko.
Dalsza historia poczty związana jest już z lokalizacją przy Tuwima.