Taka sobie róża, w kamieniu kuta...

...otóż jest to herb Poraj - róża pięciolistna.

Archiwum kapituły krakowskiej, tak bogate w akta, dotyczące przeszłości miasta Pabjanic i całej włości , nie posiada żadnych dokumentów co do powstania zamku Pabjanickiego. W tym względzie badania przeprowadził historyk pabianicki Maksymilian Baruch i znalazł takich róż kilka miedzy innymi na węgarach dwóch okien dodatkowo opatrzone literami S. i D. Poszukując w długiej liście tenutarjuszów i regensów włości pabianickiej osoby, której nazwisko i imię odpowiadają owym literom, znalazł Stanisława Dąbrowskiego, kanonika, który zarządzał włością pabianicką w latach 1565-1573. Heraldycy zgodnie stwierdzają, że pieczętował on się herbem Poraj , który to herb znajduje się wyryty na obu jego nagrobkach w katedrze krakowskiej na Wawelu. Nie wchodząc tu w szczegóły, badania przywiodły M. Barucha do postawienia tezy, że w wykonaniu uchwały gremium kapitulnego z 1550 r. : \\\" aby w dworze pabjanickim zbudowana została przyzwoita kamienica z kilku komnatami, odpowiednio umeblowanymi, na pobyt dwu lub trzech kanoników, delegowanych do załatwienia różnych spraw na miejscu\\\", wystawił zamek pabianicki regens włości , kanonik krakowski Stanisław Dąbrowski, w r. 1565 i następnych kilku latach. Nazwisko architekta pozostaje nadal niewiadomem. Był nim może ów Ambroży Włoch, który nieco później , w r. 1583, budował kościół parafjalny św. Mateusza w Pabjanicach.

Na podstawie i z licznymi bezpośrednimi cytatami z Maksymiliana Barucha - cytaty łatwo poznać, choćby po archaicznej pisowni nazwy Pabjanice - prze j.