Urodzony w Berlinie w 1805 r. zmarł w Łodzi 1869 r.
Pomimo niewielkich rozmiarów pomnik Ludwika należy do najokazalszych i najstarszych; zbudowany w stylistyce romantyczno-neogotyckiej. Wykonany z białego grubokrystalicznego marmuru - solniaka. Wyobrażony jest w formie neogotyckiego wieżowego obelisku-pinakla z kolumienkami na rogach, a w górnej części zamknięte ostrołukiem ze ślepymi maswerkami.W czołowej ścianie w zwieńczeniu płasko rzeźbione popiersie anioła z banderolą. Poniżej pole inskrypcyjne z napisem w języku niemieckim. Wykonawcą pomnika był warsztat A. Urbanowskiego prawdopodobnie po roku 1884.
Pochowani są:
Ludwik F. Geyer (1805-1869)
jego żona Emilia z d. Turk (1812-1884)
Syn Ryszard Geyer (1842-1915) i jego żona Olga Joanna z d. Weil,
Ludwik Geyer (zm 1935), Elżbieta Geyer (1886-1985) oraz Waleria Steigert z d. Geyer i Aleksander Steigert (zm 1945)
Foto z tegorocznego święta zmarłych, było deszczowo. Jeszcze odnośnie pomnika - do niedawna otaczały go rozrośnięte żywotniki, które wprawdzie zacieniały pomnik, ale dodawały mu uroku. Zostały wycięte, o ich wielkości świadczą pieńki widoczne w dolnym rogu.
Za Kurtyną Pamięci Andrzej B. Czulda
marek45 2016-11-22
Piękny jest ten nagrobek , ciekawy opis pod zdjęciem dałeś :)
Pozdrawiam Cię serdecznie !
wydra73 2016-11-22
Aż się prosi o ograniczenie pola cmentarnego żywopłotem ,niskim ładnym ogrodzeniem ,szkoda wyciętego zielonego elementu.
tanna 2016-11-24
Pięknie wygląda, ale te zdobienia są piękne.
Ciekawy opis dodałeś do tego zdjęcia.:)