Co pozostało po Poznańskich? Szpital im. S. Sterlinga

W roku 1880 Łódź liczyła około 50.000 mieszkańców, a wraz z niestałą około 96.000. Ludność potroiła się od 1842 roku kiedy oddano do użytku szpital im. św. Aleksandra. Wzrastała również lawinowo liczba ludności żydowskiej, która miała jeszcze jeden problem, gdyż u św. Aleksandra nie podawano jedzenia koszernego. W tej sytuacji I. K. Poznański postanowił ufundować szpital dla Izraelitów.Uzyskał doskonały plac u zbiegu Targowej i Północnej, tuż obok Parku Helenowskiego. Pod projektem podpisał się H. Majewski, ale wiadomo, że przynajmniej współtworzył go J. Jung, pracujący dla zakładów Poznańskiego.Gotowy gmach oddano do użytku w 1890 r. i otrzymał on imię małżonków Izraela i Leony Poznańskich. Duży gmach na planie litery H prezentował formy renesansu włoskiego. Szpital zasłużył się pod kierownictwem doktora Seweryna Sterlinga, który utworzył tu pierwszy w Łodzi oddział dla chorych na gruźlicę. Szpital funkcjonował jako żydowski do czasów II W. Św., chociaż przyjmowano w nim chorych bez względu na wyznanie. W okresie okupacji szpital został zdewastowany przez hitlerowców i po 1945 r. zamieniono go na koszary wojskowe. Począwszy od 1947 r. powrócił do swej funkcji jako Szpital Kliniczny Akademii Medycznej im S. Sterlinga.