Zdjęcie z epoki - Kochanówka na początku XX wieku

Tak jak szpital dziecięcy wiązano z Herbstami, tak Szpital dla Nerwowochorych w Kochanówce najwięcej zawdzięcza Geyerom. Jego inicjatorem był dr Karol Jonscher i tu z pewnością zagrały więzy rodzinne - żoną doktora była Maria Adela Weil, jej siostry były żonami braci Geyerów Ryszarda, Gustawa i Emila. W 1905 r. dzięki dotacji 10.000 rb., złożonej przez Geyerów pobudowano pawilon, który otrzymał imię "Rodziny Geyerów". W 1907 r. Geyerowie wsparli kwotą 3.000 rb budowę kolejnego pawilonu, tym razem imienia zmarłego już dr Jonschera. Po śmierci Emila Geyera wdowa po nim "dla uczczenia jego pamięci" rozdysponowała 115.000 rb na cele dobroczynne. Z tej sumy 20.000 przeznaczona na kolejny pawilon tym razem otrzymał on imię Emila Geyera.
Emil Geyer przyczynił się także do powstania w Łodzi Pogotowia Ratunkowego. Kiedy dzięki staraniom dr Władysława Pinkusa w maju 1899 r.powstało Towarzystwo Doraźnej Pomocy Lekarskiej, wszedł do jej zarządu i zadeklarował 2.000 rb na działalność.
Także panie z rodziny Geyerów angażowały się w działalność dobroczynną. Przykładem może tu być poparcie ze strony Anny i Olgi Geyer inicjatywy dr Jana Wisłockiego powołania izby porodowej i ofiarowanie na ten cel 1.500 rb, a następnie zajęły się zbieraniem funduszy wśród zamożnych łodzian - zebrały 13.000 rb.
Helena Geyer, wdowa po Gustawie przyczyniła się do powstania w 1907 r. Towarzystwa Opieki nad Dziećmi "Gniazdo Łódzkie", którego celem było roztoczenie opieki nad sierotami oraz dziećmi mającymi rodziców chorych lub kalekich.