Zamek w Gniewie – krzyżacki zamek na planie czworoboku. Zamek po rekonstrukcji, zbudowany pod koniec XIII i w 1. połowie XIV wieku był najpotężniejszą twierdzą zakonu na lewym brzegu Wisły, stanowił siedzibę komtura. Podczas Wielkiej wojny zamek został zajęty przez polskich rycerzy pod dowództwem kasztelana Pawła z Wszeradowa, który okupował go przez kilka miesięcy. W trakcie Wojny trzynastoletniej pomiędzy Królestwem Polskim i Zakonem Krzyżackim, w 1454 roku zamek został zdobyty przez okoliczne rycerstwo należące do Związku Pruskiego. Zamek w trakcie oblężenia częściowo spłonął, a jego komendantem został z nominacji króla Kazimierza Jagiellończyka rycerz Jan z Jani, jednak jeszcze w tym samym roku odzyskali go Krzyżacy. Od lipca 1463 r. był oblegany przez Piotra Dunina. Na odsiecz oblężonym ruszyli Krzyżacy czego efektem była, wygrana dla Polski Bitwa na Zalewie Wiślanym. Zamek w Gniewie skapitulował przed wojskami królewskimi 1 stycznia 1464 roku. Na mocy II Pokoju toruńskiego został włączony do Polski i stał się siedzibą królewskich starostów. Po I rozbiorze w 1772 roku gdy trafił w ręce Prusaków wielokrotnie zmieniał swą funkcję, służąc m.in. za spichlerz (w tym celu przebudowany w XVIII w.). Ponownie został przebudowany w latach 1855-1859 gdy rozebrano dużą czworoboczną wieżę w narożu wschodnim i zastąpiono ją wieżyczką, zburzono gdanisko, zasypano fosy i przebito nowe otwory okienne. Zamek został poważnie zniszczony w pożarze w 1921 r. Odbudowa zabytku rozpoczęła się w latach 1968-1974, a jej sponsorem były Zakłady Mechanizmów Okrętowych "FAMA". Drugi etap odbudowy rozpoczął się w 1992 r. z inicjatywy Urzędu Miasta i Gminy. Obecnie na zamku odbywają się tu turnieje rycerskie, pokazy kowalstwa artystycznego, kolonie i inne imprezy.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Gniewie