W kwietniu przyszedł miesiąc maj


Dziś go zauważyłam rosły potężny jak wrota w stodole
Obieg całą ziemię , zielony , szalonym swym lotem
Dotknął lazurem nieba, oczyścił słonce by stało się złotem
Postawił chleb i garść majowych kwiatów na stole

To miesiąc maj , przyniósł zieleń i wodę źródlaną
Dotykał każdego kwiatem, nucił pieśń kołysaną
Do wszystkich się uśmiechał ,zapewniał bez trwogi
Uśmiechem otwiera serca wkładając w nie sen błogi

W pięknej postawie majowego pana wniósł nowy letni dzień
Ludzie stają się lepsi, w sercach pojawia się piękno, miłosnych lśnień
Złote słońce , jego wspólnik, oboje w pełnej radości
Przechadzają się w szatach złotych, zielonych pełnych świetności

I niebo jest inne , niebieskie , bez granic, jak dąb wysoki
Oczy nasze również radosne , bez zmarszczek wokół naszych czół
Nogi niosą po polach i łąkach , w takt walca na dwa trzy i pół
Patrzymy ku sobie młodzi i starzy w radości głębokiej

Maju, maju zwiastujesz nam ludziom , mądrość, miłość i ciszę
Przynosisz z sobą , coś nienazwanego, co serce kołysze
Dzień , to słońca i wiatru dotyk cichutki
Przynosisz radość sercom – wyganiasz z niego smutki

Maju , miesiącu dający początek życia całej naturze hojnie
Wszystko, dosłownie wszystko jest w pięknie rojne
Znikają zmartwienia, rodzą się miłości w zażyłości
Miłość , to uczucie piękna, nie tylko tym co w młodości

Południe bije ciepłem podmuchem , jak wietrzna pani
Wieczorem, zapachy , jaśminu , szepty wyznania pełne trwogi
Słowa przyrzeczeń, słowa cudowne, jak niemowlę w dłoniach kołysane
Miesiąc maj czyni z nami cuda, wszystko inne , to uczucie źródlane

Rozgrzewa maj miłość , szlachetność swoim ciepłym oddechem
Rozdaje każdemu kromkę chleba który smaruje uśmiechem
Otula wiatrem twarze , by osuszyć smutne łzy
Dotyka jaśminem zakochanych serc , wszystkim daruje białe bzy

Gdy od nieba usłyszysz skowronka śpiewne drżenie
Wiec, że to dla Ciebie majowe pozdrowienie