Dla Was moi ulubieni i odwiedzający goście

Perła poranna

Nie jestem wcale poetką.
Ot, słowa rymuję tylko
Nic nie poradzę na to, że
Cieszę się nawet chwilką.

Ot, taką, co przyjdzie rano,
Gdy biała mgła wisi wokół
A słońca promień w nią wpada.
Rozperla ją na swój sposób.

Zdaje się wtedy, że uśmiech
Zatrzymał się na krawędzi,
Z pejzażem pełnym tajemnic,
Nadzieją cicho gawędzi.

I w takiej chwili słów natłok
Wyrywa się z myśli ciepłem,
Bo chcę się podzielić z Tobą
Wrażeniem ujrzanym w świetle.

Położę perłę poranną
Na chwilach, by niosły piękno,
Zielone budziły dźwięki,
I serca wzmacniały tętno.