Pędzące życie
niczym rozpędzony pociąg
po torach próżności
do przodu wciąż gna.
Pędzące życie
niczym silny wiatr
do przodu małą łódkę
wciąż pcha i pcha
Pędzące życie
niczym morska fala
delikatna tak
aż przewróci głaz
I kiedy zatrzymasz
na chwile się
wtedy będzie koniec
wtedy będzie źle
I na zawsze przepadniesz
i na zawsze, kto wie
byłeś tylko człowiekiem
i w proch obrócisz się.
Nie zapłacze po tobie
Nie zapłacze już nikt
bo wszyscy w pędzie
dalej będą szli
Aż po ostatnie ich wszystkich dni....
Zanim zrobisz następny krok ,
stań i zastanów się.