Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
Zraszających każdy parów,
Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;
Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których zachwyt serce piło,
Prócz pierwiosnków i powojów
Między nami nic nie było!
danii 2008-04-17
fantastyczna fotka...:) takie miejsce to coś dla mnie:))
pozdrawiam:)