datura 2009-09-25
Płynę rzeką obudzonych marzeń
jak mały, samotny, biały żagiel...
Płynę, pomimo burz i rozterek
a nadzieja jest moim jedynym sterem.
Zostawiłam na brzegu wspomnień
to, o czym powinnam zapomnieć:
ciemność i trwogę przeszłych dni....
w dłoniach trzepocze radość chwil.
(wiersz MM z Płocka)
abito 2009-09-26
Piękne zdjęcie.....a piękny, nostalgiczny z nadzieją na lepsze dni - wiersz to MM? a nie NN i nie z Płocka?
Styl i tematyka jakaś mnie znajoma :)))
ale przecież mogę się mylić :)))))
Pozdrawiam :)) Ela
adria 2009-10-05
samotny biały zagiel... sadzłam, że to jakieś ogromne jezioro... a to nasza Wisła...chyba trudno jest żeglować po rzece...
