Średniowieczny zamek zbudowano na wrzynającym się w dolinę rzeki Kwisy skalnym cyplu, ze spojonych zaprawą wapienną złomów granitowych i gnejsów. Pierwotnie było to niewielkie czworokątne założenie z okrągłą wieżą w narożniku północno-zachodnim i bramą wjazdową od strony zachodniej. Istotną zmianę jego formy przyniosła przebudowa z XVI stulecia; zamek przeformowano wówczas w stylu renesansowym i ufortyfikowano linią murów zewnętrznych z bastejami. W latach następnych warownia poddawana była dalszym modernizacjom, poprawiającym jej właściwości obronne, przestrzeń mieszkalną i walory użytkowe. W XVIII wieku zlikwidowano drewniany most zwodzony, zastępując go nowym, murowanym, przerzuconym nad suchą fosą, w której urządzono zwierzyniec. Po tragicznym pożarze (1794) w latach 1795-99 pokryto łupkiem główny dom mieszkalny, ukształtowano nową formę dachu i podwyższono cylindryczną wieżę. Obecny wygląd gmach zawdzięcza przeprowadzonej na początku XX wieku wielkiej przebudowie-rekonstrukcji, która wyraźnie go "odmłodziła", niszcząc przy tym niestety część starszych elementów architektonicznych.