.... u brzegu Motławy

https://www.youtube.com/watch?v=31vmDjno8nA

Kim on jest? Zastanów sie trochę!
Jaki ma kształt i jaką urodę?
Choć pędzi a nie ma ciała,
Szybko to wolno przychodzi i się oddala.
To bez kształtna masa, może nie istnieje?
To w naszej wyobraźni kształt jego się buduje.
Ale jak go mierzyć?
Czy ma wzrost? Czy ma kibić?
Niema tych wymiarów nie ma wagi i ciała.
Skąd wyobraźni naszej wzięła się ta wielkość cała?
Jest bez względny i nami steruje,
Na przekór nam niespodzianki szykuje.
Wczoraj , dziś, jutro to jego odpowiedzi,
Jest arogancki i gra na zwłokę, czy diabeł w nim siedzi?
Jak go traktować mamy ?
Przyzwyczajamy się do niego i go akceptujemy!
Dzielimy się na dwoje i mówimy,
Jedni pamiętają, drudzy nie pamiętamy.
Przed lustrem stajemy,
Ukradkiem z niechęcią na siebie patrzymy.
Złość nas bierze i rozpaczamy,
Bruzdy na czole ,kurze łapki i siwiznę mamy.
Co on z nami zrobił jak nas sponiewierał,
Jesteśmy jak ten na strychu od skrzypiec futerał.
Co zrobić teraz? Nostalgia z pomocą przybyła,
I ze skarbczyka pamięci wspomnienia ujawniła.
Złe i dobre wszystko wyłożone,
Nie wiesz którą czytać, którą, otworzyć stronę?
Kpiłaś sobie z niego, a on brnął nadrabiał mile,
Chcesz wspominać dobre to otrzyj się o przykre chwile.
Jak w życiu bywa gdy On Czas przeminie,
Zostawi za sobą i w pamięci naszej każdą przeżytą chwilę.
TD