W Muzeum w Nieborowie - Niobe

W Muzeum w Nieborowie - Niobe

królowa Teb w mitologii greckiej, żona Amfiona, córka Tantala i jego żony Diony, siostra Pelopsa, matka 7 synów i 7 córek, tzw. Niobidów[1][2].

Obraziła bogów swoją pychą. Szczyciła się posiadaniem licznego potomstwa i wynosiła się ponad Leto, matkę Apollina i Artemidy. Zniewagę Leto pomściły jej dzieci, zabijając Niobidów z łuków na oczach Niobe. Po tym zdarzeniu rozpaczającą Niobe Zeus zamienił w skałę

https://www.youtube.com/watch?v=eSz-ol83Ln8

Niobe, córo Tantala,
Niobe, żono Amfiona -

Tam, gdzie się światła gubią, pośród kopuł najwyższych
palec twój, wielki promień, promieniem promień pisze ....................K.I.Gałczyński

maria62

maria62 2010-01-20

Pozdrawiam serdecznie - miłej środy.

lidia59

lidia59 2010-01-20

śliczny bukiet...kłaniam się nisko...serdecznie pozdrawiam...życzę pięknego i pogodnego dnia :)

wierzb

wierzb 2010-01-20

Witaj Krystynko, pięknie tutaj u Ciebie, mitologicznie.....
Życzę miłego dnia i pozdrawiam cieplutko :))

ulias

ulias 2010-01-20

Przyjemnie się ogląda z Tobą to muzeum...miłego dnia:)

peterek2

peterek2 2010-01-20

Ten wiersz dedykuje tym
co mają w sercu smutek
czasem nachodzi ich,
tak bez ogródek,
zapląta myśli chęci życia zabiera,
ciało nosi po pokoju bez werwy teraz,
szukamy miejsca koncentracji,
aby znaleźć wyjście z tej kiepskiej sytuacji,
zapewne we dwoje trud był by rozłożony,
ale jak dotrzeć do tej drugiej strony,
tym bardziej czasem gdy nie szuka zrozumienia,
wyjdzie na zewnątrz by poszukać może jak my ukojenia,
z każdą minutą napięcie się podnosi,
wybiegł na chwilę,
a już dwie godziny minęły na osi,
wewnątrz nas jest atak złości,
przecież było dobrze czemu to zmącił,
szukał prostych dróg, a poplątał nasze marzenia,
wszystko wymaga czasu,
na szczęście pełne latami ludzie pracują nie raz,
jak ja to mu znowu wytłumaczę,
już nie wytrzymam zaraz się rozpłaczę,
nagle ktoś stuka do drzwi,
nareszcie jesteś wiesz.... przemyślałam,
nic nie mów, nie wracajmy do tych smutnych chwil.
Pozdrawiam cieplutko

davie

davie 2010-01-20

Ciekawie opisujesz swoje zdjęcia Krysiu..:)

anana57

anana57 2010-01-20

ileż delikatności , lekkości i fantazji zawiera ten bukiet....
meble takie już tylko w muzeach przypominają nam o swoich wartościach.. Serdecznie Krysieńko pozdrawiam i buziaka przesyłam

belka

belka 2010-01-20

♥ Chciałabym dać Ci czego nie Masz
♥ może marzenie jakieś moje
♥ może kawałek mej radości
♥ by napełniła serce Twoje
♥ A może uśmiech jeden mały
♥ z promyczkiem szczęścia figlującym
♥ chciałabym dać Ci czego nie Masz
♥ może ogieniek oczu lśniący
♥ A może myśl o Tobie jedną
♥ która fluidem Cię osnuje
♥ Powiedz mi proszę czego Pragniesz
♥ czego w Twym życiu Ci brakuje
♥ Jeżeli Chcesz to dam Ci różę
♥ jeśli Ci róży tylko trzeba
♥ a może serca odrobinę
♥ jak kromkę codziennego chleba...
P O Z D R A W I A M ;-)

alemark

alemark 2010-01-20

Pieknie tam jest Krysiu... dziekuje za wspaniala wycieczke... milo sie zaglada do kolejnych pomieszczen...
Pozdrawiam cieplutko i miłego popołudnia i wieczorku życzę :-)))

maniek1

maniek1 2010-01-20

Miłego wieczorka życzę:))
Smacznej kolacyjki:)

olesja

olesja 2010-01-20

Radosnego i pogodnego wieczoru życzę.:-)
Piekne focie.:-)

eriska5

eriska5 2010-01-20

Pozdrawiam cieplutko..fajnie zobaczyć trochę historii

michnas

michnas 2010-01-20

Pozdrawiam,piękna galeria....

mimoza5

mimoza5 2010-01-20

Pozdrawiam, miło że znowu możemy sie spotkać..

bmator

bmator 2010-01-21

pozdrawiam i zycze dobrego dnia;)

dodaj komentarz

kolejne >