owoce chmielu

Jest to okazała bylina-pnącze, która osiąga wysokość do 5 m. Ma kanciaste łodygi z liśćmi dwojakiego rodzaju - dużymi, zwykle o trzech wyraźnych klapach i mniejszymi, sercowato-jajowatymi. Wszystkie są ostro ząbkowate, o bardzo szorstkiej powierzchni. Owoce chmielu przypominają małe szyszki o miękkich, jasnozielonych łuskach. Odznaczają się swoistym, niezbyt miłym aromatem.

Chmiel był od wieków znany w lecznictwie ludowym, zwłaszcza jako środek uspokajający i nasenny. Odgrywał też dużą rolę w obrzędach weselnych.

Dziko rosnący chmiel można spotkać w olszynach i wilgotnych zaroślach, zdziczały - przy ogrodzeniach w starych parkach i ogrodach. W cieplejszych rejonach Polski jest uprawiany na dużą skalę. Surowiec z plantacji wykorzystywany jest przede wszystkim do wyrobu piwa, a także w przemyśle farmaceutycznym.
Surowcem zielarskim jest szyszka chmielu i lupulina - gruczoły wydzielnicze chmielu, otarte z powierzchni szyszek. Surowce te mają właściwości uspokajające, pobudzające czynności żołądka i przeciwzakaźne. W nieżycie żołądka i jelit, wzdęciach, braku apetytu stosuje się odwar z łyżki szyszek na szklankę wody. Pić go należy trzy razy dziennie po 1/4 szklanki. Przy wyczerpaniu nerwowym, zmęczeniu psychicznym, trudnościach w zasypianiu polecany jest odwar z następujących ziół: szyszki chmielu, liście melisy i mięty zmieszać w jednakowych proporcjach. Odwar z łyżki mieszanki na szklankę wody pić 2 razy dziennie po pół szklanki. Zewnętrznie odwar z szyszek chmielu jest stosowany jako dodatek do kąpieli w chorobach bakteryjnych skóry (wrzody, czyraki, ropnie) oraz bólach reumatycznych.

Ponoć chmiel zawiera substancje opóźniające procesy starzenia się skóry. Dobrze jest zatem używać kąpieli chmielowych. Odwarem można także płukać włosy - działa bakteriobójczo i nadaje im połysk.

dodane na fotoforum:

• moje kwiaty
• Kwiaty w ogrodach