W uczuć naszych poniewierce
Tyle ciepła jest co mrozu
Co innego mówi serce
Co innego mówi rozum.

Wagon zdarzeń się telepie
Gdzieś na stacji wysiądziemy
Nie umiemy żyć bez siebie
I ze sobą nie umiemy.

Zamiast pośród błędów kluczyć
Brnąć w niezgodzie, aż po kostki
Może lepiej się nauczyć
Jak wyciągać z życia wnioski.

Niech przestanie być tęsknotą
To co miłość w dłoniach trzyma
Bo nie daje się nic po to
Aby w zamian coś otrzymać.

Jeśli lata miłość kruszą
Bez pośpiechu i dokładnie
To mi powiedz, a co z duszą
Kiedy serca już zabraknie? .

Krzysztof Cezary Buszman

https://www.youtube.com/watch?v=NNiie_zmSr8#t=21