Dowód osobisty z mojego archiwum z 1936 roku.

"Spadek " po Babci.

Pragnę zwrócić uwagę na & 19 ujęty na jednej ze stron tego dokumentu.
Pochodzi on z Rozporządzenia Prezydenta R.P. z dnia 16 marca 1928 roku o ewidencji i kontroli ruchu ludności.

Stanowi on:
Osoby posiadające dowody osobiste , wymienione w artykule poprzednim, mogą prosić powiatową władzę administracji ogólnej o zaświadczenie w dowodzie osobistym ,że są obywatelami polskimi.
Powiatowe władze administracji ogólnej nie odmówią zaświadczenia , jeżeli po sprawdzeniu stwierdzą,że osobie ,starającej się o zaświadczenie ,przysługuje rzeczywiście obywatelstwo polskie.
Jakie to było proste-prawda?

A jak ten problem, w tle napływającej masowo ludności z Ukrainy jest stanowiony przez polskie prawo w III RP?

Za obywatela polskiego na dziś jeszcze uznaje się:

1. Cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, który posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;

2. Cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, który:
- pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub
- nie posiada żadnego obywatelstwa;

3. Cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej;

4. Małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;

5. Małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;

6. Cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki:
- posiada zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu,
- posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;

Co ciekawe, w odróżnieniu od pkt. 1, w tym wypadku nie jest określone, na jakiej podstawie cudzoziemiec powinien przebywać w Polsce przez co najmniej 10 lat.
Może to być nawet wiza lub karta czasowego pobytu.
Oznacza to, że w momencie złożenia wniosku o uznanie za obywatela polskiego, cudzoziemiec musi posiadać zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Na przykład: osoba przebywała legalnie i nieprzerwanie w Polsce przez 9 lat na postawie kart tymczasowego pobytu; po 9 latach otrzymała kartę rezydenta długoterminowego UE i przebywała w Polsce na jej podstawie przez 1 rok – w takim wypadku może złożyć wniosek o uznanie za obywatela polskiego zgodnie z pkt. 6 i pod warunkiem, że spełnia pozostałe wymagania.

7. Cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.
Uznanie za obywatela polskiego następuje na wniosek zainteresowanej osoby. Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się do wojewody, właściwego ze względu na miejsce faktycznego zamieszkiwania cudzoziemca (tzn. miejsca, w którym koncentruje się ośrodek interesów życiowych cudzoziemca).

Dzisiejszy temat to kontynuacja mojego felietooonu dotyczącego przewidywanego przeze mnie zamiaru ideologów zjednoczonej prawicy wykorzystania uchodźców z Ukrainy do zwiększenia liczby wyborców popierających dzisiejszą władzę.

W ramach rewanżu za pomoc i szybkie nadanie im obywatelstwa polskiego .

A ono przede wszystkim upoważnia uchodźców do udziału w wyborach.

Wybory w przyszłym roku.

Przypominam, że w swoich felietooonach poruszam także trudne tematy, ale opisuję za to tylko te zdarzenia i fakty, które można znaleźć w oficjalnej przestrzeni medialnej, te- które układają mi się w pewien trend, który nazywam po swojemu i dlatego w takiej formie dzielę się jego opisem z Wami.

Czytajcie i oglądajcie z wielu różnych źródeł, by samemu powziąć wiedzę lub stosowne wnioski.

A już coraz mniej tych źródeł i tych autorów "suchych" informacji, nie opatrzonych sugerującym czytelnikowi komentarzem-jak mają rozumieć.


Copyright 2757 @ maska33