ZNOW MAJ

Kocham jak dawniej
majowe ogrody
liści młodych szept cichy
jak dotyk twych dłoni
pszczeli brzęk w kwiatach
gruszy i jabłoni

i spokój kocham
ten spokój w ptaka śpiewie
co prowadzi w zachody rześkie
i ten co nocą drzemie
na liściach łopianu
w słodko-gorzkim śnie czeremchy
i w lilakach o mięsistych kiściach z liliową rozpustą
z rosą o świcie

kocham jak dawniej...
naszą wyspę
pełną wiosennych bóstw
niby mam wszystko
lecz brakuje mi oczekiwania
o nieznanej godzinie
twoich dłoni niczym bluszcz i
złaknionych ust.

Zofia Szydzik