KRZYWA WIEŻA W TORUNIU

"Dawno, dawno temu w konwencie toruńskich Krzyżaków zasiadało 12 rycerzy. Jeden z nich był szczególnie urodziwy i przystojny, wiele toruńskich panien się w nim podkochiwało, ale żadna nie mogła go oczarować. Jednak pewnego dnia ów rycerz spotkał na swej drodze przepiękną mieszczankę i od razu się w sobie zakochali.

Zapomniał on, że jest nie tylko rycerzem, ale i zakonnikiem. Potajemnie spotykali się w zaułkach toruńskich, do czasu, gdy zauważyli to mieszkańcy miasta. Miasto zaczęło huczeć od plotek na ich temat. Wieść ta dotarła do uszu radnych miejskich i komtura krzyżackiego. Długi czas zastanawiano się kto ponosi większą winę, w końcu uznano , iż wina obojga jest taka sama.

Piękną toruniankę skazano na 25 batów, które wymierzono przy bramie św. Jakuba na Nowym Mieście, a grzesznemu zakonnikowi komtur toruński nakazał wybudować wieżę obronną tak odchyloną od pionu jak było jego życie odchylone od reguły zakonnej. Krzyżacki rycerz wybudował wieżę, która po dziś dzień przypomina o jego grzechu.

Pamiętajmy jednak, że jest ona jak głosi legenda nie tylko świadectwem grzechu lecz także sprawdzianem niewinności. Jeżeli ktoś stanie pod wieżą plecami przypartymi do muru od strony ulicy, uniesie się na palce z przypartymi do muru piętami, wyciągnie ręce przed siebie i przez chwilę tak pozostanie jest człowiekiem bez grzechu, zaś ci którzy upadną mają coś na sumieniu."