Pierwsze wulkany w rejonie Teide,
podobnie jak na pozostałych wyspach
archipelagu, powstały w stosunkowo
krótkim czasie, w miocenie i
wczesnym pliocenie (ok 23-5 mln lat
temu).

Z czasem aktywność wulkaniczna
zaczęła się koncentrować w dwóch
miejscach: wulkanie Las Cañadas i
masywie Anaga. Wulkan Las Cañadas
w czasie miocenu osiągnął średnicę 40
km i wysokość około 4500 m.

Około 160-200 tys. lat temu
wulkan Las Cañadas zapadł się i
powstała wielka kaldera, czyli
wielkie zagłębienie w szczytowej
części wulkanu, powstałe wskutek
gwałtownej eksplozji niszczącej
górną część stożka wulkanicznego.

Około 150 tys. lat temu kolejny
kolaps doprowadził do powstania
dzisiejszej kaldery Las Cañadas.