W starej szopie

W starej szopie drzwi są zbędne. Zawsze ktoś znajdzie sobie wejście, a to przez dziurę w dachu albo ścianie, czasem ktoś podkop zrobi i na co komu drzwi.
A w starej szopie gwar od samego ranka i tylko gdy kot włóczęga się zjawi cisza zapada.
Wieczorem gdy cały drobiazg przygody dnia sobie opowiada jedynie jeż plotkujące myszy ofuknie i nóżka za nóżką w pola umknie.
Gdy noc nastaje ze snu się budzą nietoperze i puszczyk oczy otwiera gdy piórka już ułoży na patrol wyrusza, i nim świt nastanie wróci na swoje miejsce.
I tak dzień po dniu w starej szopie życie się toczy którego my nie widzimy na oczy.