Świnoujście - wakacje 2008

Dawny ratusz, dziś siedziba Muzeum Rybołówstwa Morskiego
Budynek byłego Ratusza Miejskiego jest najstarszym budynkiem w mieście.
Jeszcze przed nadaniem praw miejskich w 1765 roku, zaistniała konieczność budowy budynku dla administracji.
Jednakże wszelkie wnioski i plany dotyczące budowy ratusza były odrzucane bądź przez króla, bądź przez urzędników w Szczecinie.
Dopiero w 1792 roku projekt mistrza budowlanego Meyera znalazł uznanie, ale do jego realizacji przystąpiono - po wielu zmianach zresztą - dopiero w 1804 roku. Roboty budowlane wykonali rzemieślnicy miejscy.
Budynek - wtedy jeszcze bez wieży wznoszono od wiosny 1805 roku do lata 1806.
Wszelkie koszty poniosły urzędy, które znalazły swoją siedzibę w ratuszu, czyli: magistrat, sąd, Urząd Celny, Urząd Skarbowy, Posterunek Wojskowy, Urząd Rybacki, Kasa Oszczędnościowa, Komisja Żeglugi.
W związku z ciasnotą ciągle coś przebudowywano i dostawiano prowizoryczne przybudówki jak np. szopy na drewno i torf, domek dla dowódcy straży pożarnej, szalety a nawet zajezdnię. Z czasem, w wyniku wzrostu liczby mieszkańców i powiększaniem się miasta i jego urzędów robiło się w ratuszu coraz ciaśniej. Jednak wniosek w 1853 roku, żeby dobudować II piętro został odrzucony.
W 1839 roku na budynku ratusza dobudowano ażurową wieżyczkę według projektu Weihardta.
W lipcu tegoż roku po wielu sporach zainstalowano na niej zegar. Jego fundatorem był berliński bankier Izaak Schönlank, który ofiarował 130 talarów na zakup zegara. Uszczęśliwiony darowizną burmistrz Kirstein obiecał przytwierdzić na zegarze inskrypcję na cześć darczyńcy. Obietnica ta okazała się zbyt pochopna. Okazało się szybko, że 130 talarów wystarczy jedynie na najtańszy zegar wybijający jedynie pełne godziny, zaś oddzwaniający kwadranse był o 50 talarów droższy. Zegar został zamówiony u dworskiego zegarmistrza E. Möllingera przez I. Schönlanka. Kiedy w czerwcu 1838 roku skrzynie z mechanizmem dotarły do Świnoujścia, nikt nie potrafił go uruchomić. Po wielu zatargach i pomówieniach, że mechanizm pochodził z wielu starych zegarów, cena zegara wzrosła do 400 talarów, które musiało wyłożyć miasto. Nazwisko rodowe Schönlanka nie pojawiło się ani na inskrypcji na wieżyczce, ani na zegarze.
Żaden budynek miejski nie nastręczał urzędowi miasta i radnym tyle nieprzyjemności i zmartwień co ratusz. Cieszono się więc z wyprowadzki każdego urzędu. Początek dał Urząd Ceł, za nim podążyła Komisja Żeglugi, Komenda Wojskowa, a na końcu (około 1880 roku) sąd. Wówczas można było wreszcie rozebrać mur i przyległe przybudówki i w ten sposób wreszcie odsłonić ratusz.
Po tym jak z ratusza wyprowadził się Państwowy Urząd Budownictwa i Urząd Katastralny, na wolnym już piętrze budynku, swoja siedzibę znalazło Muzeum Regionalne.
Po wojnie ratusz stał się ponownie siedzibą władz miejskich. W miarę rozwoju miasta okazało się, że brakuje pomieszczeń dla nowo powstałych urzędów. Urząd Miejski na początku lat siedemdziesiątych XX wieku otrzymał nowa siedzibę, a budynek przekazano dla Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Świnoujściu.